2 bewogen weken

Hellow there!

Sinds de bitfitter geweest is, heb ik een hele andere pony. Mensen op stal en waar ik regelmatig mee praat, hebben dat al veel gehoord ondertussen. Ik kan er echter echt niet van over hoe hij veranderd is en hoe fijn hij te rijden is... écht ongelofelijk.

Beginnen bij het begin. 15 maart had ik dressuurles van Charlotte. We hebben voornamelijk gewerkt op het rechtrichten en het sterker worden van zijn galop. Jammer genoeg heb ik geen foto's van tijdens de les, anders had ik die er met veel plezier bij gezet! Na een dressuurles hoort een springles, en heb ik dus 19 april weer een les gekregen. Echt, Buddy is fantastisch! Hij liep super ruim, ontspannen en sprong goed! Geen twijfel, goed luisteren en echt gewoon heel flink!

Om vervolgens weer naar de volgende stap te gaan. Op Stal Den Heuvel werd er een trainingsjumping georganiseerd. Omdat dat niet te ver is, dacht ik: Ja we gaan, waarom niet. Ik had mijn 2 grooms bij, Cindy en Thibaut die ook mijn parcours gefilmd hebben. Ik heb de 80cm en de 90cm meegesprongen. De 80 sprong ie heel fijn en voelde beter dan de 90cm, in de tweede proef heeft hij me namelijk meer moeten redden omdat ik mijn afstanden niet goed reed. Geen probleem, hij heeft het super gedaan én ik was tevreden en dat ik het belangrijkste!

Normaal ging ik zondag dus ook mee met Natalie naar haar les kijken van Thalya Willems. Echter ging dat niet door omdat Thalya haar paard koliek had en ze dus naar de kliniek moesten. Natalie heeft me dan eigenlijk direct opgebeld om 8u30 s morgens om te vragen of ik niet wilde gaan wandelen. Zo gezegd zo gedaan: om 10u waren beide paarden opegeladen en waren we onderweg naar het Meerdaalbos. Het was een zeer rustige rit naar daar, eenmaal we geparkeerd waren aan het Meerdaalhof hebben we rustig opgezadeld en direct het veld in op zo het Meerdaalbos in te trekken. We zijn 2 uur weg geweest, hebben enorm veel gelachen en gezeverd en eens verloren gereden, maar het was het allemaal meer dan waard! Het was een super leuke ervaring en zeker voor herhaling vatbaar!!

Kort samengevat: Buddy is een super pony en is 2 dagen na elkaar netjes op het vervoer gegaan (trots!). Op naar de volgende avonturen!

Bitfitting, het mysterie van het juiste bit

Hey iedereen!

Hier zijn we weer. Ik wilde eigenlijk nog een dagje wachten met een blogpost te schrijven, maar het weer is de boosdoener. Normaal ging ik morgen op cross naar Baarle-Nassau, maar ze verwachten windstoten van 100km/u, wat ik bijzonder gevaarlijk vind met een trailer achter me. Dus, een streep door de planning van morgen en hopen dat het binnenkort wat beter weer is zodat we alsnog kunnen gaan crossen!

Verder is er tegenover de vorige blogpost ook wat verandert: Buddy heeft er namelijk een weidemaatje bij: Kavalani aka Laan! Het spook en de koe, echt een geweldig duo!

De titel verraadt al waarover het deze keer echt gaat, namelijk bitfitten! De mensen die me kennen, hebben mij altijd horen zeggen dat Buddy soms absurd gevoelig is in zijn mond. Ik heb al verschillende bitten zelf geprobeerd, maar niets waarvan ik dacht: "Oeh, daar loopt hij wel heel leuk op!" Ik greep op termijn altijd terug naar enkel-gebroken watertrens waar hij zich dan opnieuw eng op begon te maken. Door een juiste manier van rijden is dat al een stuk verbeterd, maar de echte ontspanning? Die kwam er eigenlijk niet.

Ik had, voor het aanmeten van mijn PS of Sweden hoofdstel, al contact gehad met Caitlyn van Bridle & Ride. Een super lieve vrouw met engelen geduld en een hart voor paarden. Omdat ik steeds tegen hetzelfde probleem bleef aanlopen heb ik haar dan ook weer gevraagd om langs te komen. Zo gezegd zo gedaan, vandaag was het zo ver!

Eenmaal Caitlyn aangekomen was, alles uitgeladen was, begon het échte werk. Eerst even kennismaken met Buddy, die weer zeer geïnteresseerd was in wat er allemaal gebeurde.  Vervolgens heeft ze wat in zijn mond gekeken, naar zijn laagjes en hoe gevoelig die zijn - redelijk gevoelig dus. Ze heeft me goed uitgelegd wat ze allemaal deed en waarom en dat ik me over die gevoelige laagjes eigenlijk geen zorgen moet maken: dat is een anatomisch gegeven. De laagjes zijn nooit hetzelfde en hellen - of net niet - naar binnen af, maar daar ga ik niet te veel over uitwijken omdat ik er eigenlijk verder niets van weet. Ze heeft gekeken naar zijn tong, hoe dik die is en dan keek ze nog naar zijn lippen. Hij heeft namelijk een fijn mondje, maar redelijk brede lippen, waardoor er door bepaalde bitten wel wondjes zouden kunnen ontstaan. Allemaal heel leerrijk voor mij en leuk om te weten, ik werd echt betrokken bij het proces en dat is ook een zeer fijn gevoel!

Daarna vroeg ze me om eerst even te rijden met mijn bit, zodat ze kon zien wat het 'probleem' is bij het rijden. Ze zag al snel dat Buddy zijn bit wat omhoog duwt met zijn tong zodat hij geen druk ervaart en dat hij heel gespannen loopt achter zijn kaken. Niet ideaal dus. Ik merkte ook direct dat het zo'n dag was, dat hij zijn bit niet wilde aannemen. Na ingereden te hebben heeft ze het bit gewisseld met ééntje van het merk Sprenger. Dit bit was uit een zachter metaal, iets gebogen en de schakel in het midden is wat gedraaid waardoor het niet omhoog prikt in zijn gehemelte als ik toch wat in zijn mond kom. Ik kreeg direct een ander paard. Alle spanning was ineens weg, zijn mond mooi toe en zelfs met moeilijkere oefeningen hield hij zijn hoofd op zijn plaats zonder zijn bit vast te nemen. Ik direct helemaal verkocht!

We hebben natuurlijk ook nog een aantal andere bitten geprobeerd, zoals een andere Sprenger, dubbel gebroken met een kleine schakel en gebogen om te kijken of hij liever iets losser heeft, maar al snel was duidelijk dat dat niet het geval was, waardoor hij weer die spanning kreeg en net hetzelfde met zijn tong begon te doen. Hetzelfde met een lichter enkel gebroken bitje van Fager... Agh, het is wel fijn om te voelen hoe hij liep op dat eerste bitje, echt... WOW.

Achteraf hebben we dit bitje er nog eens in gestoken en zei ik dat ik er ook eens een sprongetje mee wilde maken. Ik reed de sprong aan en wauw, full power. Wat een paard! En wat een sprong... Ik kan het niet uitleggen, maar het gevoel was ZALIG!

Conclusie: Bitfitting is een hele kunst, het vraagt veel kennis en steunt op meer dan alleen ongebroken, enkel-gebroken of dubbel-gebroken! Er zijn zoveel modellen op de markt en elk paard is anders, maar toch is er iets voor elk paard. Bedankt Caitlyn, om deze ervaring zo fijn te maken voor ons allebei!